#7_Western Australia Roadtrip - Reisverslag uit Esperance, Australië van Lieke Arzu - WaarBenJij.nu #7_Western Australia Roadtrip - Reisverslag uit Esperance, Australië van Lieke Arzu - WaarBenJij.nu

#7_Western Australia Roadtrip

Door: Arzu & Lieke

Blijf op de hoogte en volg Lieke

19 Oktober 2013 | Australië, Esperance

Op het moment dat we deze blog aan het typen zijn hebben we alweer ruim 4500 km afgelegd en zit onze roadtrip van Darwin naar Perth er alweer helemaal op. Tijd om jullie maar weer eens op de hoogte te brengen van al onze afgelopen avonturen. Nu moeten we van te voren wel aangeven dat WA (Western Australia) de grootste staat van Australië is en als het een apart land was het, het 10e grootste land van de wereld was. Jullie begrijpen dus al waar wij heen willen, juist hoe graag wij ook zouden willen wij kunnen helaas niet al onze avonturen op scherm zetten. Maar niet getreurd we hebben weer flink ons best gedaan om het volgende verhaal toch heel leuk voor jullie te maken!

Dit verhaal begint begin september toen we lekker met zijn tweetjes nog even naar Litchfield National Park in the Northern Territory gingen en Stephen onze kersverse reisgenoot nog wat bedenktijd hadden gegeven. Na een heerlijk weekend te hebben vertoefd in dit mooie national park, heerlijk gezwommen te hebben, gekampeerd in de bush bush en een slang gespot hebben kwamen we er achter dat onze voorbanden zo goed als kaal waren. Mooi klote is dan de eerste gedachten, als we nog maar veilig terug naar Darwin kunnen rijden. En de tweede gedachten is natuurlijk; shit dat kost weer een hele hoop dollars. Maar ja we moesten toch terug naar Darwin om Stephen op te halen dus konden we daar ook mooi 2 nieuwe bandjes aanschaffen voor onze scheurbak. Maar halverwege de reis terug ging daar ineens de telefoon; Stephen aan de lijn. Helaas hij moet zich toch afmelden voor onze roadtrip en voelt zich erg bezwaard, omdat hij nog maar een paar maanden in Australië is wil hij graag zijn farmwork afmaken en zijn 2e jaars visum veilig stellen. Dit begrijpen wij volkomen en melden hem dat hij zich geen zorgen hoeft te maken, morgen nog lekker samen een drankje doen en uiteraard contact houden! Wel heel erg jammer want we keken stiekem wel uit naar zijn gezelschap, maar gelukkig zijn er honderduizend andere reizigers op de wegen van Aussie en komen we vast wel weer andere leuke mensen tegen.

Na de volgende dag onze portemonnee leeggeschud te hebben in de garagae en afscheid genomen te hebben van Stephen is het tijd om richting WA te gaan, avontuur kom maar op! Onze eerste stop in WA is Kununurra dat net over de grens ligt, ten minste dat is de ‘planning’, maar omdat de beste plannen geen plannen zijn maken we eerst nog een omweggetje langs het inmense Lake Argyle. Dit is een van de grootste reservoirs in Australië gemaakt door de mens en wat een mooie uitzichten heb je hier. Wat wel wennen voor ons is, is het feit dat we bij het oversteken van de grens opweg naar dit Lake ineens 1,5 uur in tijd achteruit zijn gegaan. We zijn dus al doodop en het is pas 18.30uur, stelletje ouwe wijven ook. Op tijd naar bed dus en morgen maar richting op dat moment de heetste plaats van Aussie, Kununurra.
En inderdaad dat het de heetste stad was merkten we de volgende ochtend meteen. We werden onderweg er naartoe begroet door verschillende bosbrandjes en een hele grote bosbrand in de plaatst zelf. Maar dit mocht de pret niet drukken en we hebben onze tent opgezet op een caravan park waar een heel legioen van backpackers scheen te verblijven, hier kwamen we ook de eerste Brabanders tegen; kei gezellig natuurlijk. Al de backpackers die daar aan het kamperen waren werkten in de omgeving van de stad, maar wij hebben nog lang geen zin om weer te gaan werken en blijven dus lekker doorreizen.

De volgende ochtend werden we al om 5.00uur gewekt door de brandende zon op onze tent, snel opbreken en verder rijden dus. De km’s schoten onder onze banden door en voor we het wisten kwamen we aan in Fitzroy Crossing. Op zich helemaal geen spannend dorpje of beter gezegd gehucht. Maar op het caravan park waar we verbleven hebben we Kerrie leren kennen. Kerrie is een stoere 68 jarige Australische vrouw die met haar Nissan Patrol (Patsy Patrol) door heel Australië in der uppie trekt. We raakten in Fitzroy Crossing met haar aan de praat en wat later in de reis bleek was dit echt een topvrouw, ook ontmoeten we haar nog vaker in de reis per toeval; heeeeeeeeel gezellig.

De volgende dag was gelukkig maar een korte rijdag die ons bracht naar het plaatsje Derby. In Derby zijn een paar verschrikkelijke herrineringen te zien en bezoeken van de tijd dat de Aboriginals sterk werden onderdrukt in OZ. Zo staat hier een mega grote Boab-boom die gebruikt werd als gevangenis om de Abo’s tijdelijk in vast te zetten voor ze werden ingezet als slaven. Verder is er nog een kleine echte gevangenis en een hele hoop plakaten met teksten over die verschrikkelijke tijd.
Maar naast de historie zijn er ook hedendaagse Abo’s te vinden in dit plaatsje, de Abo’s zijn namelijk veel al te vinden in WA en leven door heel de staat heen in hun eigen communities. In deze communities is alcoholgebruik, misbruik, geweld enz helaas aan de orde van de dag + het feit dat de overheid hun maar in alles financieel blijft ondersteunen. Een groot issue merk je als snel als je het woord aborigional laat vallen in een gesprek tegen een blanke Aussie mate. Gelukkig hebben wij zelf nog geen grote problemen met deze groep mensen gehad, maar soms zijn ze wel een beetje eng; ze schreeuwen ons namelijk soms gewoon achterna. “Ja dat is hun manier van communiceren” zegt Arzu dan.

Na Derby was het tijd om weer een kort ritje te maken riching Broome, de stad van de parels. We keken al langer uit naar Broome omdat we gehoord hadden dat het hier enorm mooi was, veel leuke dingen te doen zijn + er een van de mooiste stranden te vinden is. En wat een geluk tijdens aankomst in Broome vielen we met onze neus in de boter, midden in het jaarlijkse Shinji Matsuri/Parel festival, een hele week lang leuke festiviteiten dus. Omdat we graag tot het eind wilde blijven om het vuurwerk mee te maken en het fenomeen ‘Stairway to the moon’ te zien besloten we hier een week te gaan kamperen. We verbleven in Roebuck Bay, dit is het strand in het ‘oude’ Broome, dichtbij China Town. Maar het echte pareltje is te vinden in het nieuwe Broome, Cable Beach. WOW!!! Adembenemend!!! Google het maar eens, wat een mooi strand recht van een postcard is dit zeg. We hebben om dit strand meerdere dagen heerlijk gechilled, gezwommen, gezond en zelfs een wereldberoemde kamelenrit gedaan. De camels van Cable Beach zijn de beroemste van heel OZ en staan op 85% van de kaarten die uit de omgeving van Broome komen. Wij konden Broome dan dus ook niet bezoeken zonder ook zelf op z’n kameel te zitten en we moeten zeggen het is leuk maar wel een beetje hobbelig ;-). Verder zijn we hier meerdere malen onze gezellige Kerrie tegen gekomen en hebben heerlijk met haar bijgepraat en reisverhalen uitgewisseld, hoe vaker we haar tegen komen hoe stoerder ze in onze ogen wordt.
Omdat ons caravan park gesitueerd was aan Roebuck Bay hadden we een fantastisch uitzicht op de ‘Stairway to the moon’. Dit is een natuurverschijnsels dat 3 dagen in 3 maanden per jaar te zien is als de maan opkomt over de zee die helemaal eb is. Erg apart om te zien en betoverend om mee te maken, OZ zit vol met verrassingen die te maken hebben met onze natuur. Helaas hebben we bijna geen foto’s en filmpjes van dit verschijnsel meer omdat we in Broome onze geliefde GoPro camera verloren zijn in de zee...
Juist heel stom onze camera in de zee. De laatste dag besloten we te gaan bodyboarden aan Cable Beach maar de golven waar nog hoger en sterker dan de hele afgelopen week. 45 minuten hadden we fun en liters zoutwater opgeslokt toen we besloten nog één golfje te gaan pakken en dan heerlijk te gaan zonnen op het strand. En toen ging het mis, Arzu stond op het strand en ikzelf lag in het water te wachten op een golf. Bam, auw me knie raakte een rots en in ging kopje onder en kreeg een mega gold over me heen, toen in bovenkwam was de GoPro van me hoofd afgeslagen. We hebben nog uren gezocht maar tevergeefs, hopelijk is nu iemand in China blij met onze mooie camera. Maar gelukkig zijn we goed verzekerd en hadden we binnen een week het geld vergoed gekregen en een nieuwe camera aangeschaft. Deze nieuwe camera kunnen we mooi gebruiken aan de Coral Coast die een groot deel van de west kust van WA beslaat. Maar die avonturen kun je lezen in ons volgende verhaal.

Tot snel lieve vriendjes en vriendinnetjes & stay safe!

xx Arzu en Lieke

  • 19 Oktober 2013 - 21:28

    Mieke:

    Sund! van de camera...maar het is maar materie. De mooiste herinneringen zijn die, die jullie met huid en haar absorberen. Leuk weer iets van jullie te lezen. Groetjes, Mieke

  • 19 Oktober 2013 - 23:00

    Jose Theunissen:

    Ha lieve Lieke en Arzu.


    Arzu nog gefeliciteerd met je verjaardag.

  • 19 Oktober 2013 - 23:14

    Jose Theunissen:

    Ik was begonnen met een berichtje te sturen maar helaas mislukt. Nu een nieuwe poging.

    Juliie in het mooie Australie en Corrie, Mieke, Ans en ik in het mooie Ransdorp. We hebben wederom een schitterend huis niet ver van Amsterdam.
    We hebben vandaag gefietst en lekker gegeten bij bazar.
    We hadden onderweg een flinke regenbui en nu genieten in de gezellige huiskamer van een aperoll.
    Jammer van de camera kan iedereen gebeuren.
    Lekker weer verder doirgaan met genieten.
    Liefs Jose

  • 21 Oktober 2013 - 00:14

    Toos:

    Hoi lieke en arzu weer veel mooie dingen meegemaakt pas op voor de kamelen is net zoiets als lamas weetje nog gr uit het natte v.waard x x t t

  • 27 Oktober 2013 - 11:38

    Rachel:

    Hey lieve meiden, wat een geweldig verslag weer! Een hoop hoogtepunten meegemaakt lees ik (national park, festival, bounty stranden, historie en cultuur, gezellige mensen ontmoeten) niet verkeerd, niet verkeerd. Terwijl jullie daar liggen te bakken in de zon, zitten wij hier te verkleumen van de regen, wind en kou. Dus geniet ervan! xx Rachel & Stefan

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lieke

Actief sinds 04 Mei 2013
Verslag gelezen: 321
Totaal aantal bezoekers 11710

Voorgaande reizen:

25 Juni 2013 - 24 Juni 2014

Down under!

Landen bezocht: